Bizim Zalimcan’ın çevresi bir hayli genişmiş anlaşılan. Tanıdığım herkes, benden önce onu soruyor. Ancak bu aralar oldukça yoğun olmalı; geçen haftadan beri bir kez aradı, “Ankara’dayım, ortalık çok karışık” dedi ve telefonu kapattı. Kimin “en”, “öz”, “hakiki” CHP’li olduğuna dair tartışmaların cevabını ise yakında öğreniriz umarım. Elbette, bu kararın adresi yine halkın kendisi olmalı.
Ama ben size başka bir şeyden, nefes almakla ilgili bir meseleden söz etmek istiyorum.
İmar Planı: Bir Kentin Aynası
Denir ki: “Bir kentin imar planı, o kentte yaşayan insanların layık oldukları düzenin yatay izdüşümüdür.”
Eğer bu doğruysa, Bodrum’un hak ettiği düzene kavuşması için kırk yıldır biriktirdiğimiz bilgileri ve deneyimleri paylaşmaya devam edelim.
Açık ve yeşil alanların planlanması sadece estetik bir mesele değildir. Bu alanlar, kent yaşamında konforu ve sağlığı belirleyen en önemli unsurlardan biridir.
Yeşilin Şehre Katkıları
Yeşil alanlar;
- Kentteki yapı yoğunluğunu dengeler, nefes alma boşlukları yaratır.
- Gürültüyü perdeler, yaya güvenliği ve konforunu artırır.
- Biyolojik çeşitliliğin sürekliliğini sağlar. (Biz şehir plancıları “Bir karınca şehre girdikten sonra çıkana kadar toprağa basabilmeli” deriz.)
- Yüksek yapıların monoton etkisini yumuşatır, insanla kent arasında denge kurar.
- Şehir halkına huzur verir, ruhsal ve zihinsel “dolum istasyonu” işlevi görür.
- Spor, oyun ve dinlence için düzenlenmiş alanlar sunar.
- Fotosentezle havayı temizler, kentin iklimini dengeler.
Bunlara ek olarak, doğru bitki seçimiyle yapılan cephe yeşillendirmeleri (örneğin Bodrum’un simgesi begonvil), sadece görsel güzellik değil, aynı zamanda doğal bir yalıtım ve enerji tasarrufu sağlar.
Nefes Alan Bir Bodrum İçin
Bilimsel araştırmalar; 25 metrekare yaprak alanının güneşli bir günde ürettiği oksijen miktarının, bir insanın gün boyu tükettiği oksijeni karşıladığı, ayrıca bir insanın yıllık oksijen ihtiyacı için 150 metrekare yaprak yüzeyinin yeterli olduğunu ortaya koyuyor. Bu nedenle kentte kişi başına en az 30-40 metrekare yeşil alan planlanmalıdır.
Örneğin; Londra ve New York’ta kişi başına düşen yeşil alan 27 metrekare iken, Viyana’da 60, Amsterdam’da 45, Pekin’de 88 metrekare olarak ölçülmüş. Birinciliği ise kişi başına 90 metrekare yeşil alan düşen Stockholm almış. Sıkı durun İstanbul’da kişi başına 8,41 metrekare yeşil alan var. Bodrum’u ise bilmiyoruz (!).
Bodrum’da bu ölçülerde bir yeşil alan dağılımı yoksa, yapılacak iş belli: Eksikleri görüp yeniden planlamak. Çünkü bu kadim kent, sadece yapılarıyla değil, doğası ve nefesiyle de yaşamalı.
Son Söz
Bodrum’un geleceği, sadece taş ve betondan değil, gölge veren ağaçlardan, nefes aldıran meydanlardan, insana huzur veren yeşil alanlardan geçiyor.
Benimki bir dilek belki… Ama doğru planlama yapılırsa, Bodrumlular da misafirlerimiz de temiz bir havada, şehirden yansıyan sıcaklıktan bunalmadan, görsel zenginliğin içinde vakit geçirebilir.
Ve işte o zaman, Bodrum’da nefes almanın tarifi, gerçek anlamını bulur.
